Gdzie w naszym postrzeganiu samych siebie znajduje się granica między pokorą a narcyzmem? Czy pokora to cecha ludzi słabych? Co pomaga nam odkrywać własną wartość? Te i podobne pytania nurtowały uczestników kolejnego wykładu z cyklu „Duchowość dla Warszawy”, organizowanego przez Akademię Katolicką w Warszawie, który odbył się 19 stycznia w auli Narodowego Instytutu Kultury i Dziedzictwa Wsi.
Wykład „Między pokorą a narcyzmem. Jak rozwijać poczucie własnej wartości?” podjęli – psycholog Anna Czyżewska i o. Krzysztof Pałys OP.
Galeria
fot. Mirosław Wiśniewski
Anna Czyżewska zdefiniowała pokorę i narcyzm z psychologicznego punktu widzenia. Wymieniła cechy osobowości narcystycznej, która stanowi poważne zaburzenie psychologiczne. Chociaż pokora wydaje się być na pierwszy rzut oka cnotą duchową, to również psychologia widzi w niej sprawność dojrzałej osobowości, która zna swoje wady i zalety i potrafi nieustannie rozwijać siei pracować nad sobą. Narcyz to ten, który koncentrując się na własnej doskonałości, gardzi innymi – stwierdziła prelegentka. Zachęcała też słuchaczy do podejmowania tak zwanego „treningu wdzięczności”, który pozwala zauważyć dobro obecne w życiu każdego z nas.
O. Krzysztof Pałys OP, w swym wystąpieniu odniósł się do Pisma Świętego i tradycji ojców pustyni i mistrzów życia duchowego. Zwrócił uwagę, że „pokora to cnota często wyśmiewana lub karykaturalnie przedstawiana. Pismo Święte jednak przypomina, że to właśnie za pokorę Bóg daje błogosławieństwo”. Odnosząc się do licznych przykładów z Biblii, ojców pustyni i świętych pisarzy chrześcijańskich, dominikanin ukazywał wartość , znaczenie i cel pokory.
Zgromadzeni bardzo liczni słuchacze po wykładzie zadawali pytania prelegentom. Kolejny wykład z tego cyklu odbędzie się 7 marca.
