20 osób zdało dziś egzamin podsumowujący Studia Teologiczne. Oto ich podsumowanie.
Magnificencjo, Księże Rektorze, Ojcze Dyrektorze, czcigodni Księża Profesorowie, Wykładowcy, drogie koleżanki i drodzy koledzy, szanowni zebrani:
Gdyby ktoś zapytał studentów VI roku, co robili w soboty przez ostatnie pięć i pół roku, wielu powiedziałoby, że spędziło je z przyjaciółmi na rekolekcjach.
Z przyjaciółmi, bo atmosfera, jaka panuje na Papieskim Wydziale Teologicznym, odznacza się głęboką życzliwością. Życzliwością konkretną w postaci pytań o dom ,współmałżonków, klasztor, w postaci rozmów w bibliotece lub miłego przyjęcia w sekretariacie, nawet, gdy żaden ważny powód nas tam nie kierował. Co więcej, każdy z nas poznał tu wielu wspaniałych ludzi, których mógłby teraz wymienić z imienia lub uścisnąć ich dłoń, mówiąc: dzięki- miło się z Tobą studiowało. A na rekolekcjach, bo jak inaczej nazwać około 190 (sto dziewięćdziesiąt) mszy świętych z głębokimi homiliami lub wykłady, które miały przybliżyć nam nieskończonego Boga? Odkrywaliśmy piękno Biblii, bogactwo historii, niepodważalność dogmatów, rozważaliśmy zagadania społeczne i dylematy etyczne pojedynczego człowieka w świetle nauki Kościoła. Przyswojona wiedza w połączeniu z modlitwą zbliżały nas do zrozumienia tajemnicy, w której wszyscy uczestniczymy. I za to wszystko przychodzi nam dziś dziękować.
To zakończenie jest dla nas, studentów VI roku Świętem, gdyż stanowi jednocześnie początek czegoś nowego, czegoś nieznanego. Dzisiejszy świat biegnie, pędzi, gubi przy tym istotne wartości, błądzi – często nie wie jak zawrócić. Z takiego świata i my przyszliśmy na tę uczelnię. Zwykło się mówić, że gdy uczeń jest gotowy – mistrz sam się znajdzie. Trudno stwierdzić, czy przychodząc tu byliśmy gotowi – pewnie nie. Jesteśmy przecież dziećmi tego świata – niejednokrotnie zabłąkani, pędzący, bezradni.. Ale jedno jest pewne – Mistrzowie się znaleźli.
Dziś stajemy przed Wami, drodzy profesorowie i w prostocie uczniów chcemy powiedzieć Dziękuję!
- Dziękujemy więc Jego Magnificencji, Księdzu Rektorowi, profesorowi Krzysztofowi Pawlinie za zbudowanie przyjacielskiej atmosfery , połączonej z głęboką wrażliwością, na to co Boże. Dziękujemy za trud organizacji studiów, za sympozja, za obecność, życzliwość i zainteresowanie każdym z nas.
- Dziękujemy Dyrektorowi Studiów Niestacjonarnych Ojcu doktorowi Markowi Kotyńskiemu, a także księdzu doktorowi Tomaszowi Jakubiakowi, za trud i sumienność przy organizacji naszych wykładów. Dziękujemy im także za sprawowane przez nich Msze św. i wygłaszane homilie.
- Pragniemy również wyrazić słowa wdzięczności dla byłego, wieloletniego Dyrektora Studiów Niestacjonarnych, ksiedza. prof. Stanisława Warzeszaka, za okazywaną pomoc i życzliwość, prowadzone wykłady oraz świadectwo wiary.
- Słowa podziękowania kierujemy wszystkim wykładowcom, dziękując za ich trud, przekazaną wiedzę, cierpliwość i łagodność na egzaminach, za odkrywanie przed nami tajemnic wiary.
- Bardzo serdecznie dziękujemy tym wszystkim, którzy służyli nam na różne sposoby: Księdzu dyrektorowi Bogusławowi Jankowskiemu, za opiekę na całym kompleksem uczelni, księdzu Wojciechowi Drozdowiczowi – proboszczowi na Bielanach, za udostępnianie nam świątyni na sobotnie Eucharystie, paniom: Gertrudzie i Marii z Sekretariatu uczelni, Pani Joli, sercu biblioteki uczelnianej, Państwu pracującym w recepcji, i tym, którzy dbają o porządek i funkcjonowanie Wydziału.
Jan Paweł II w Evangelium Vitae (51) powiedział, „że życie osiąga swój szczyt, swój sens i swoją pełnię kiedy zostaje złożone w darze”. W imieniu tegorocznych absolwentów pragniemy podziękować wszystkim, którzy tworzą Papieski Wydział Teologiczny za to, że złożyliście nam w darze część swojego życia. Mamy nadzieję, że teraz my, posłuszni Bogu, będziemy dzielić się naszym życiem z innymi.
Niech te skromne kwiaty będą wyrazem naszej wdzięczności i modlitwy, a we wszystkim, co tu przeżyliśmy – niech Bóg będzie uwielbiony!
