Dyskusja na temat praw zwierząt w nowożytnym społeczeństwie nabrała przyspieszenia w 1975 r. wraz z ukazaniem się książki Petera Singera „Animal Liberation”. Singer postulował uznanie części praw zwierząt, kwestionując dominującą i uprzywilejowaną pozycję człowieka w strefie natury. Problemy etyczne powinny wyjść – według niego – poza relacje człowieka z drugim człowiekiem i objąć również kontakt ze światem fauny. Czy Singer miał rację? Tym właśnie pytaniem zainicjował dyskusję o. dr Janusz Pyda OP prosząc o ustosunkowanie się do tematu panią p. dr hab. Dominikę Dzwonkowską z Uczelni Łazarskiego i ks. dra Błażeja Węgrzyna z Akademii Katolickiej.
Pani Dominika Dzwonkowska sięgnęła do nauczania Kartezjusza i Kanta. Rozwinęła współczesne pojęcie osoby (ludzkiej, prawnej) używane w etyce. Czy ten model etyki można przenieść na świat zwierząt – przyznała, że odpowiedź nie jest oczywista? W dodatku: czy wszystkie zwierzęta mogą mieć jednakowe prawa? Czy nie jest tak, że więcej przywilejów przyznajemy domowym pupilom?
Ksiądz dr Błażej Węgrzyn przypomniał podstawowy podział praw na prawa pozytywne (nadane) i przyrodzone. O ile nie ma problemu z nadaniem zwierzętom pewnych uprawnień pozytywnych, o tyle można postawić zasadne pytanie o te drugie prawa, które przypisujemy wyłącznie osobom. Czy w związku z tym słuszny bywa spotykany tu i ówdzie postulat nadawania zwierzętom jakiejś formy osobowości? Jaka jest różnica antropologiczna między człowiekiem a zwierzęciem?
W żywiołową dyskusję włączyli się obecni na auli profesorowie i studenci Uczelni Łazarskiego. Zastanawiano się m.in. czy kategorie osoby i przedmiotu, używane we współczesnej jurystyce, są wystarczające do opisania rzeczywistości? Czy warto wprowadzić, jak apelują niektórzy działacze, dodatkową kategorię „osoby granicznej”? Jak rozwiązać potencjalny problem równości zwierząt wobec prawa? To tylko przykłady pytań, nad którymi debatowano podczas półtoragodzinnego spotkania.
Dyskusja odbyła się na zaproszenie rektora Uczelni Łazarskiego prof. dra hab. Macieja Rogalskiego, który zaszczycił również swoją obecnością słuchaczy zebranych w auli. W imieniu Akademii Katolickiej zebranych gości powitał rektor ks. prof. Krzysztof Pawlina. Wszyscy prelegenci zostali nagrodzeni brawami studentów. Zapraszamy do obejrzenia galerii zdjęć (fot. Mirosław Wiśniewski) oraz nagrania na YT.
Z radością informujemy, że ks. dr hab. Robert Skrzypczak, prof. AKW, oraz ks. dr Piotr Jutkiewicz, 7 listopada br., podczas corocznego sympozjum naukowego organizowanego przez wydawnictwo Homo Dei, we współpracy z Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów w Krakowie, otrzymali nagrody ,,Pro Redemptione”. Nagroda ta przyznawana jest w ,,dowód uznania za szczególny wkład w rozwój duchowy poprzez działania naukowe i duszpasterskie”. Ks. prof. Robert Skrzypczak otrzymał ją ,,za długoletnią współpracę z Wydawnictwem i Kwartalnikiem Homo Dei”, natomiast ks. dr Piotr Jutkiewicz otrzymał nagrodę ,,dla młodych kapłanów, którzy działalnością pisarską przyczyniają się do rozwoju myśli teologicznej”. Serdecznie gratulujemy laureatom i życzmy dalszych sukcesów.
Akademia Katolicka w Warszawie wraz z Komitetem Nauk Teologicznych PAN oraz Uczelnią Łazarskiego w Warszawie zapraszają na pierwsze w tym roku akademickim spotkanie z cyklu „Pro tempore. Dialog nauk”.
Po wakacyjnej przerwie wraca cykl Koncertów Organowych na Bielanach, który od pierwszej edycji podbija serca słuchaczy. Tym razem na scenie wystąpi Adam Sadowski, ceniony organista o wyjątkowej wrażliwości i talentach interpretacyjnych.
„Strach ma wielkie oczy, ale za małe, aby widzieć inne rozwiązania. A Bóg jest większy od naszego strachu”. Lęk i strach to doświadczenia obecne w życiu każdego człowieka. Ale jak się im nie poddać? Jak „bać się w sposób rozumny?”. Te i podobne pytania zostały podjęte podczas kolejnego wykładu z cyklu „Duchowość dla Warszawy”, który z inicjatywy Akademii Katolickiej odbył się 24 października w auli Narodowego Instytutu Kultury i Dziedzictwa Wsi. Prelegent, o. prof. Andrzej Derdziuk OFMCap, wykładowca Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego na początku dokonał rozróżnienia pomiędzy strachem i lękiem. Strach jest naturalną reakcją ludzkiego organizmu, która pojawia się w obliczu realnych zagrożeń, życia i zdrowia. Pojawiające się symptomy mają na celu ochronę człowieka. Lęk natomiast pojawia się na skutek ludzkich wyobrażeń, emocji, przeżyć i często dotyczy irracjonalnego zagrożenia. Nie powinniśmy „bać się” przeżywać te trudne emocje, ale podejść do nich racjonalnie, szukając rozwiązania. Poddanie się irracjonalnemu lękowi może prowadzić do poważnych zaburzeń, nerwic lękowych. Potrzeba zatem uświadamiać sobie, czy lęki mają realne podstawy w rzeczywistości. Prelegent mocno podkreślał, że obecnie żyjemy w epoce strachu, gdzie poprzez celowe działania społeczne i medialne wyolbrzymia się zagrożenia, aby w ten sposób uzależniać i zarządzać ludźmi. Na płaszczyźnie duchowej lęk może podsycać również zły duch, wykorzystując traumy i zranienia z przeszłości. 
Ludzka egzystencja rozgrywa się często między skrajnymi biegunami. Podejmując refleksję nad naszym życiem odkrywamy, że zawsze znajdujemy się między urodzeniem i śmiercią, zdrowiem i chorobą, niewiedzą i mądrością, sukcesem i porażką, tym czego chcemy i nieosiągalnym. Można stwierdzić, że żyjemy między lękiem i nadzieją. Lęk to jeden z rodzajów trudnych przeżyć emocjonalnych człowieka. Jest reakcją na zagrożenie, niebezpieczeństwo. Przeciwieństwami lęku i strachu są nadzieja, ufność, która otwiera i kieruje człowieka w stronę jakiejś cennej wartości. Benedykt XVI napisał kiedyś, że „poznać Boga – prawdziwego Boga – oznacza otrzymać nadzieję.” Jak w naszym życiu nie poddawać się niszczącej sile lęku i dokonywać przejścia od lęku do nadziei? Wobec tych i podobnych pytań staniemy podczas kolejnego wykładu z cyklu „Duchowość dla Warszawy”, organizowanego przez Akademię Katolicką w Warszawie we współpracy z Narodowym Instytutem Kultury i Dziedzictwa Wsi. Wykład zatytułowany „Jak się nie bać? Od lęku do nadziei” wygłosi o. prof. Andrzej Derdziuk OFMCap (Katolicki Uniwersytet Lubelski).
Czterdzieści lat temu cała Warszawa, cała Polska wyczekiwała z napięciem informacji o zaginionym kapłanie. Prawda, dojrzewająca w kolejnych odsłonach przez następne tygodnie i miesiące, okazała się straszliwsza, niż przypuszczano. Do dzisiaj nie ujawniono wszystkich sprawców i szczegółów zbrodni, ale Bóg postanowił jednak wydobyć z tej śmierci plon stokrotny, nawet tysiąckrotny. Jednym z kolejnych owoców męczeństwa ks. Jerzego Popiełuszki była dzisiejsza modlitwa i refleksja nad wiarą dokonana z okazji sympozjum: „Świętość nie jest przywilejem. Jest naszym powołaniem i obowiązkiem”.
