Dnia 7 października 2013 r. odbyła się uroczysta inauguracja roku akademickiego 2013/2014. Uroczystość rozpoczęła się Mszą św. koncelebrowaną pod przewodnictwem i z homilią J.E. Kard. Kazimierza Nycza, Arcybiskupa Metropolity Warszawskiego. Po godz. 17.30 pieśnią Gaude Mater Polonia rozpoczęto uroczystą inaugurację. Głos zabrali rektorzy PWTW sekcji św. Jana Chrzciciela oraz Collegium Bobolanum: ks. prof. dr hab. Krzysztof Pawlina oraz ks. prof. dr hab. Zbigniew Kubacki SJ. Następnie odbyła się immatrykulacja studentów oraz przemówienie przedstawiciela środowiska studentów. Wykład inauguracyjny pt. „Dyplomacja pomiędzy sacrum a profanum. Znaczenie dyplomacji państw przy Stolicy Apostolskiej” wygłosiła P. Hanna Suchocka, ambasador RP przy Stolicy Apostolskiej. Na zakończenie usłyszeliśmy słowo od J.E. Ks. Kard. Kazimierza Nycza, Wielkiego Kanclerza Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie.
Podczas homilii Ks. Kard. Kazimierz Nycz zauważył, że ten rok jest szczególnie ważny, dlatego że następują poważne zmiany w szkolnictwie wyższym. Zmiany które mają na celu poprawić jakość dydaktyki i kształcenia, ale również podnieść na wyższy poziom duchową formację człowieka. Wielki Kanclerz Papieskiego Wydziału Teologicznego wzywał do refleksji eklezjologicznej oraz do zadawania pytania o celowość starań uczelni katolickiej. Zadaniem dla PWTW jest przygotowanie apostołów dla Kościoła, bowiem zasadniczym zadaniem Kościoła jest głoszenie Ewangelii.
Ks. Kardynał w oparciu o doświadczenia rozmów z duszpasterzami akademickimi zauważył, że młodzi ludzie uciekają od intelektualnego przeżywania wiary. Wspólnoty przy parafiach i w ramach duszpasterstw akademickich pulsują życiem do momentu zaproponowania wykładów czy konwersatorium. Po tego typu propozycji na wykłady przychodzą nieliczni, a często nikt. Warto zastanowić się nad tym zjawiskiem w gronie katechetów, ale także warto pochylić się nad tym na papieskim wydziale.
Po skończonej Mszy św. przemówienie wygłosił ks. prof. dr hab. Krzysztof Pawlina. Ks. Rektor dokonał porównania czasu wakacyjnego z czasem podczas roku akademickiego. Podczas urlopu bardziej czujemy, niż staramy się zrozumieć. Kiedyś musi jednak przyjść czas porządkowania i głębszego zrozumienia tego, co się odczuwa. Znany poeta, Thomas Eliot, pytał: „Gdzie jest mądrość? Zagubiła się w wiedzy. A gdzie wiedza? Utonęła w morzu informacji”. W co zamierzamy inwestować nasz czas? W zdobywanie mądrości czy gromadzenie informacji? Jedno i drugie jest potrzebne, ale myślenie nie może się na tym etapie zatrzymać. Jeśli nie pójdziemy dalej, narazimy się na to, że za kilkaset lat nazwą nasz czas epoką wielkiego przemiału, która oblała egzamin z człowieczeństwa.
Uczelnia wyższa jest po to, aby przeprowadzić młodego człowieka od informacji, przez wiedzę do mądrości. Najważniejszą inwestycją na uczelni powinien być człowiek. Nasza uczelnia jest po to, aby pomóc współczesnemu człowiekowi odważnie stawiać sobie pytania i dobrze na nie odpowiadać. Mamy być gotowi, by udzielać „korepetycji” współczesnemu światu, pomagać w odpowiedzi na pytanie: „Jak żyć?”. Mamy być specjalistami w dziedzinie sensu. Naszym przewodnikiem jest Chrystus. Wiara w Chrystusa jest sztuką obcowania z tajemnicą.
Tegoroczny wykład inauguracyjny pt. „Dyplomacja pomiędzy sacrum a profanum. Znaczenie dyplomacji państw przy Stolicy Apostolskiej” wygłosiła P. Hanna Suchocka, ambasador RP przy Stolicy Apostolskiej. Po słowach wstępu o roli i zadaniach ambasadorów wg Machiavelliego, Pani ambasador przeszła do wyjaśniania specyfiki pracy na stanowisku ambasadora przy Stolicy Apostolskiej. Jest to ambasada bilateralna, a zarazem ma cechy ambasady multilateralnej. Dodatkowym wyróżnikiem ambasady przy Stolicy Apostolskiej jest przenikanie się sfery profanum (ambasador jest reprezentantem państwa świeckiego) z sacrum (wynikające z charakteru Państwa, przy którym ambasador ma zadanie pracować). Według tradycji, w Polsce, kraju katolickim delegowani na ambasadora RP przy Stolicy Apostolskiej są katolicy, aczkolwiek nie jest to zasadą w przypadku innych państw. Przykładowo w Niemczech, ze względu na sytuację religijną, wysyła się ambasadorów naprzemiennie: katolików i protestantów.
Jeden z ambasadorów powiedział kiedyś: „Niewiele jest miejsc, gdzie można realizować się lepiej w roli dyplomaty, niż przy Stolicy Apostolskiej”. Do obowiązków dyplomaty przy Stolicy Apostolskiej należy m.in organizowanie w najdrobniejszych szczegółach kanonizacji, wiele pracy przy zmianach chociażby takich jakie miały miejsce przy abdykacji Papieża Benedykta XVI i wyborze nowego Ojca Świętego. Praca dyplomaty, z racji specyfiki Państwa przy którym znajduje się ambasada, ma wymiar transcendentalny. Z uwagi na zakres aktywności stwarza ona szerszy horyzont oglądu spraw.
Zapraszamy do obejrzenia galerii zdjęć