Czterdzieści lat temu cała Warszawa, cała Polska wyczekiwała z napięciem informacji o zaginionym kapłanie. Prawda, dojrzewająca w kolejnych odsłonach przez następne tygodnie i miesiące, okazała się straszliwsza, niż przypuszczano. Do dzisiaj nie ujawniono wszystkich sprawców i szczegółów zbrodni, ale Bóg postanowił jednak wydobyć z tej śmierci plon stokrotny, nawet tysiąckrotny. Jednym z kolejnych owoców męczeństwa ks. Jerzego Popiełuszki była dzisiejsza modlitwa i refleksja nad wiarą dokonana z okazji sympozjum: „Świętość nie jest przywilejem. Jest naszym powołaniem i obowiązkiem”.
Uroczystość rozpoczęła się w kościele św. Stanisława Kostki na Żoliborzu. Ksiądz bp Piotr Jarecki przewodniczył mszy św. koncelebrowanej wespół z rektorem Akademii Katolickiej w Warszawie ks. prof. Krzysztofem Pawliną i licznie przybyłymi kapłanami. Po liturgii społeczność uczelni złożyła wieniec na grobie męczennika.
W uczelnianej auli na Bielanach zebrali się alumni seminariów afiliowanych do AKW wraz ze swymi wychowawcami, a także studenci, przedstawiciele instytutów teologicznych i inni goście. Sympozjum rozpoczęło się radosnym akcentem wręczenia ks. prof. Markowi Starowieyskiemu nadanego przez Prezydenta PR Złotego Krzyża Zasługi. Aktu przekazania odznaczenia dokonał kard. Kazimierz Nycz, Wielki Kanclerz AKW w towarzystwie jej Rektora.
Na treść sympozjum złożyły się trzy wystąpienia zaproszonych gości. Pierwszą refleksję pt. „Logika obumarłego ziarna” wygłosił ks. prof. Jerzy Szymik, znany teolog i poeta. Wyszedł od przywołania opisu przymierza Boga i Abrahama, które zawarte zostało nad ciałami rozczłonkowanych zwierząt. Ten nieco brutalny obrzęd przypominał, że odejście od przymierza z Bogiem i od wiary „porąbie nasze życie i pokawałkuje je niczym zwierzę składane na ofiarę”. A wiara, która zawaha się przed dawaniem świadectwa, nawet za cenę cierpienia, nie jest wiarą dojrzałą – konkludował ks. Szymik.
Ksiądz prof. Jan Sochoń podjął temat: „Dorastanie do męczeństwa. Ksiądz Jerzy Popiełuszko w blasku-ogniu kultury przykościelnej”. Ukazał słuchaczom kontekst lat dziecinnych i młodzieńczych, podkreślił niezwykłą duchowość Podlasia, klimat rodzinnego domu, tradycję walki z neopogańskim zaborcą rosyjskim, wzrastanie w atmosferze kultury przykościelnej i wzorce osobowe, jakie młody chłopak odnajdywał zarówno we własnej rodzinie, jak i w panteonie świętych i błogosławionych.
Pan dr hab. Rafał Łatka, prof. UKSW skupił się na zagadnieniu „Inwigilacja i represje wobec duchowieństwa katolickiego w ostatniej dekadzie PRL”. Przypomniał najważniejsze postaci i wydarzenia tej dramatycznej dekady, zauważył także, iż ludzie pokroju ks. Jerzego Popiełuszki – prorocy swoich czasów – zawsze w jakimś stopniu pozostają samotni.
Wszystkie prelekcje zostały wysłuchane w głębokim skupieniu, nie tylko z powodu nawiązania do tragicznej historii sprzed czterech dekad, ale przede wszystkim dzięki inspirującym, głęboko przemyślanym refleksjom, które przygotowali dla nas Autorzy wystąpień. W słowie końcowym Rektor AKW ks. prof. Krzysztof Pawlina podziękował za głębokie zaangażowanie zarówno prelegentom, jak i przybyłym słuchaczom.
Galeria zdjęć. (Fot. Mirosław Wiśniewski)
